Damas

 

À l entrée de ma ville

Plus rien ne sépare les cadavres

des pieds des passants

Les rues sont faites de sang

Mais le jasmin continue a pousser sur chaque pavé

Dans un pays où le jasmin

est une promesse de liberté

 

Je croise un orphelin

sur son visage de la boue

des larmes

Et dans ses yeux le soleil de demain

des feux qui marchent vers les cœurs

qui forcent le destin

 

Ô Damas

Viens ramasser mes restes

Avant que le vent de l’oubli passe

Avant que le temps vole nos cendres

 

Damas…

Tu es née entre l’eau et le feu

Je t’ai laissé lumière et jasmin

Je te retrouve plaie et couteau

 

Toi…une perle

Et nombreux sont les pêcheurs

Toi…Une terre où né le calme

Et nombreux sont les crieurs

 

Le vent transporte nos cris

Et dans nos têtes une tempête

de colère,

de tristesse

et de nostalgie

 

Je veux mourir entre tes roses

Et sous ta lumière éternelle

Je veux marcher dans tes rues

Avant que l’abîme nous vole les pas

 

Khaled Youssef

Damascus

 

On entering my city

Nothing separates corpses any longer

from the feet of passers by

The streets are made of blood

But on each paving stone jasmine still grows

in a land where jasmine

is a promise of freedom

 

I walk by an orphan

mud, tears on his face

And in his eyes the sun of tomorrow

flames marching towards the hearts

that compel destiny

 

Oh Damascus

Come, gather my remains

Before the wind of oblivion passes

Before time steals our ashes

 

Damascus…

Between fire and water you were born

I left you as light and jasmine

and on returning find you wound and blade

 

You… a pearl

and many are the divers

You… a land where calm was born

and many are the criers

 

The wind bears away our cries

And into our heads a storm

of rage,

of sadness

of nostalgia

 

I wish to die among your roses

And beneath your eternal light

I want to walk your streets

Before the abyss our paces steals

 

Translated by Gray Sutherland

دمشق

 

على مدخل مدينتي

لا حدود بين الجثث و بين أقدام المشاة

الطرق حمراء

لكن الياسمين ينمو دائماً

على كل حافة طريق

في بلادٍ ترفع الياسمين علماً

و عنوان سلام…

 

التقي باليتيم

على وجهه طين و دمعة

و في عينيه شمس الغدّ

نارٌ تمشي نحو القلوب

و تتحدى الأقدار

 

آه دمشق…

تعالي و لملمي اشلائي

قبل ان تصل رياح النسيان

قبل ان يسرق الوقتُ الرماد

 

دمشق…

وُلدتِ من نار و ماء

تركتكِ وردا و نوراً

و وجدتكِ سكاكين و جراح

 

لؤلؤة انتِ

و ما اكثر الصيادين

نبع الهدوء

و ما اكثر الصارخين

 

الريح تنقلُ الاهات

و في الوجدان عاصفة

من غضبٍ

من حزن

من حنين

 

أودُّ الموت بين ورودك

و تحت نورك الأبدي

أودُّ أن أمشي في طرقاتكِ

قبل ان يسرق الخراب خطواتي

Damasco

 

All’ingresso della mia città

Più niente separa i cadaveri

dai piedi dei passanti

Le strade sono fatte di sangue

Ma il gelsomino continua a spuntare su ogni acciottolato

In un paese dove il gelsomino

è una promessa di libertà

 

Incrocio un orfano

sul suo viso fango

lacrime

E nei suoi occhi il sole di domani

fuochi diretti verso il cuore

che forzano il destino

 

Oh Damasco

Vieni a radunare i miei resti

Prima che passi il vento dell’oblio

Prima che il vento rubi le nostre ceneri

 

Damasco…

Sei nata tra l’acqua e il fuoco

Ti ho lasciata luce e gelsomino

Ti ritrovo piaga e coltello

 

Tu… una perla

E numerosi sono i pescatori

Tu… Una terra dove nasce la calma

E sono in molti a gridare

 

Il vento trasporta le nostre grida

E nelle nostre teste una tempesta

di collera,

di tristezza

e di nostalgia

 

Voglio morire tra le tue rose

E sotto la tua luce eterna

Voglio camminare per le tue strade

Prima che l’abisso rubi i nostri passi

 

Traduzione di Chiara De Luca

Damasco

 

A la entrada de la ciudad

Ya nada separa los cadáveres

de los pies de los transeúntes

Las calles están hecha de sangre

Pero el jazmín sigue brotando en cada encachado

en un país donde el jazmín

es una promesa de libertad

 

Me cruzo con un huérfano

en su cara lodo lágrimas

Y en sus ojos el sol de mañana

fuegos directos hacia el corazón

que fuerzan el destino

 

Oh Damasco

Vente a reunir mis resto

Antes que pase el viento del olvido

Antes que el viento robe nuestras cenizas

 

Damasco…

Tu nacida entra agua y fuego

Te dejé luz y jazmín

Te rencuentro plaga y cuchillo

 

Tu… perla

Y numerosos son los pescadores

Tu… tierra donde nace la calma

Y son muchos los que gritan

 

El viento se lleva nuestro gritos

Y en nuestras cabezas una tempestad

de cólera,

de tristeza

y de nostalgia

 

Quiero morir entre tus rosas

Y bajo tu luz eterna

Quiero caminar por tus calles

Antes que el abismo se robe nuestros pasos

 

Traducción de Antonio Nazzaro

Damask

 

Na ulasku u moj grad

Više ništa ne deli leševe

od koraka živih

Ulice su pune krvi

Ali jasmin i dalje niče svud po kaldrmi

U zemlji gde je cvet vesnik slobode

Sreo sam jedno siroče

 

Na licu mu zamrljanom blatom

Suze

A u očima sunce sutrašnjice

Ognjevi što gađaju pravo u srce

Slamajuci sudbinu

 

O Damasku

Dodji da zberes moje kosti

Pre nego protutnji vetar zaborava

Pre nego vetar ukrade naš prah

 

Damasku

Rodjen si među vodom i vatrom

Ostavio sam te u svetlu i jasminu

A u ranama i bodežima te našao

 

Ti… biseru

A lovaca je mnogo

Ti. .. Zemljo gde se mir radja

A mnogo je onih što buče

 

Vetar nosi naše krike

A u glavama našim bura

besa

tuge

čežnje

 

Hoću da umrem među tvojim ružama

I pod tvojim večnim svetlom

Hoću da hodam tvojim ulicama

Pre nego bezdan proguta naše korake

 

Translated into Serbian by Vesna Andrejevic

Дамаск

 

На влизане в моя град

Вече нищо не отделя труповете от краката на минувачите

Улиците са потънали в кръв

Но жасминови храсти все още израстват върху всяка плочка

В една страна, където жасминът е обещание за свобода

 

Срещам сираче

върху лицето му кал

и сълзи

А в очите му слънцето на утрешния ден

Огньове, крачещи към онези сърца,

които превъзмогват съдбата

 

О, Дамаск,

Ела да събереш моите останки

Преди да е минал вятърът на забравата

Преди времето да открадне пепелта от телата ни

 

Дамаск…

Ти си роден между водата и огъня

Оставих те жасмин и светлина

Намирам те рана и нож

 

Ти… перла

Но многобройни са ловците на перли

Ти… земя, където се ражда покоя

Но многобройни са глашатаите

 

Вятърът разнася нашите крясъци

А в главите ни буря

от гняв, от тъга

и носталгия

Искам да умра сред твоите рози

 

И под вечната ти светлина

Искам да крача по твоите улици

Преди бездната да открадне нашите стъпки.

 

превод от френски език: Аксиния Михайлова
traduzione dal francese di Aksinia Mihaylova

Şam

 

Şehrimin girişinde

Cesetlerle yayaların ayakları arasında artık sınır yok

Caddeler kan altında

Ama hâlâ herbir kaldırım taşından yasemin bitiyor

Yaseminin özgürlük vaat ettiği bir vatanda

 

Yüzü çamurlu

Gözü yaşlı

Bir yetim karşımda

Gözlerindeyse: yarınların güneşi

Kaderin üstesinden gelen

Ve kalplere giden ateş

 

Ey Şam,

Gel unutulma rüzgârlarından önce ve

Zaman bedenlerimizin küllerini çalmadan

Sen kalıntılarımı toparla

 

Şam…

Sen su ve ateşten doğdun

Seni ışık ve yasemin olarak bıraktım

Yara ve bıçak olarak buluyorum

 

İncisin sen…

Ne var ki çoktur inci avcısı

Huzur veren topraksın sen…

Ne var ki çoktur tellâllar

 

Rüzgâr çığlıklarımızı savurur durur

Başlarımız ise

Öfke, hüzün ve özlem

Fırtınalarıyla dolu

Senin gül bahçelerinde ölmek istiyorum

 

Ve ebedî ışığın altında

Sokak sokak seni gezmek istiyorum

Uçurum adımlarımızı çalmadan önce.

 

Translation into Turkish language: Aziz Shakir

Damask

 

Pri bráne do môjho mesta

Nič nerozdeľuje mŕtvoly a stopy chodcov

Ulice utopené v krvi

Na dlažobných kockách rastú kvety jazmínu

Kvetu, v štáte, kde jazmín je symbolom slobody

 

Stretávam sirotu

s blatom na tvári

so slzami

V očiach má slnko zajtrajšieho dňa

ohne kráčajúce k srdciam

ktoré premôžu osud

 

Ó, Damask

Vyskladaj zvyšky mojej duše

Skôr ako ich rozfúka vietor zabudnutia

A skôr ako ukradne čas popol z našich tiel

 

Damask…

Ty si stvorený z ohňa a vody

Zabudol som na jazmín a svetlo

Našiel som ranu a nôž

 

Ty… perla

Veľa je zlodejov perál

Ty… zem, kde sa rodí pokoj

Veľa je hlásateľov pokoja

 

Vietor roznáša naše hlasné hlasy

A v našich hlavách je búrka

hnevu a zármutku

a cnenia

Chcem zomrieť uprostred tvojich ruží

 

A pod tvojím večným svetlom

Opäť kráčať po tvojich uliciach

Ešte pre tým ako v hlbinách zmiznú naše stopy.

 

Preklad do slovenčiny: Igor Krucovčin a Dimana Ivanova.